Geschreven door Marc van den Berg
Bijzondere spullen
Welkom bij Blije Meisjes aan de Hondegatstraat in Harderwijk. De kledingwinkel van Jeannette Tromp (48) bestaat bijna twee jaar en trekt de nodige aandacht. Ze heeft alles opgebouwd vanuit de bijstand en is daar supertrots op. Straks meer daarover. Ook over het nieuwe kledinglabel dat ze presenteert. Eerst die bijzondere spullen. Rekken vol kleding. Dessins van toen. Knallende kleuren. Jurken, broeken, blouses. Maar ook schoenen, hoeden en kralenkettingen. Zelfs stoffen ceinturen, gemaakt van vijftig jaar oude stropdassen. En wat te denken van handtassen, genaaid van originele borduurwerken? Kom maar op het idee. Alleen dat al maakt een bezoek meer dan de moeite waard.
Dikke zolen
De tweede reden is Jeannette zelf. Inderdaad, een blij meisje dat graag positieve energie uitdeelt. Al doet ze daar heel gewoon en bescheiden over. Bij haar lijkt het allemaal vanzelf te gaan. En het is een verschijning hoor. Uiteraard draagt ze zelf ook die uitgesproken kleding. Gebloemde rok tot op de enkels, retrotruitje, schoenen met dikke zolen. Alles in een eigenzinnige kleurcombinatie. Typisch Jeannette. Zo weggelopen uit de seventies. Een smile van oor tot oor. Grote ogen, open, verwachtingsvol. Best bijzonder. Want zo gemakkelijk is het niet geweest in de afgelopen jaren.
The Rolling Stones
,,Als je iets met je hart wilt en je hebt de goede intenties, dan kan je dingen creëren,’’ zegt Jeannette. Weer die lach. Ze maakt thee klaar achter de toonbank. In de winkel klinkt een oud nummer van The Rolling Stones. Mother’s Little Helper. Dan wijst ze naar boven. ,,Dat zijn versieringen van droogbloemen. Gemaakt door Karin, een van mijn collega’s.’’ Zij blijkt niet de enige hulp in de winkel. ,,Dit is Hennie. Zij verstelt kleding. Als het te ruim zit, kan ze een rok of broek innemen. Heel handig.’’ Hennie lacht. Ze komt hier graag. ,,Door die coronacrisis zie je geen mens. Hier is altijd gezelligheid.’’
Uitzendbureau
Jeannette woont zelf al jaren in de binnenstad. Ze is gek op Harderwijk. Hielp mee bij de organisatie van festivals als Aaltjespop en Lalaland. ,,Bij Lalaland had ik zelfs een speciale omkleedcontainer op het terrein. Ja, altijd iets met kleding hè.’’ Het is een dame met pit. Dat heeft ze van haar moeder, een Portugees. Lachend: ,,Als we naar Portugal gingen, nam ze vuilniszakken vol kleding mee voor de familie. Ik denk dat daar het gevoel voor hergebruik is begonnen.’’ Jeannette heeft commerciële economie gestudeerd en werkte lange tijd als teamleider bij een uitzendbureau. Later stapte ze over naar de gemeente Harderwijk waar ze hielp bij re-integratietrajecten. ,,Daar had ik dus ook al ervaring met mensen in bijstandssituaties.’’
Een aantal jaren geleden opende ze een winkel in de binnenstad. Beide meisjes heette dat. Maar daarmee stopte ze, omdat de samenwerking anders verliep dan gehoopt. Niet veel later raakte ze verwikkeld in een scheiding, met schulden en sores tot gevolg. ,,Toen moest ik als moeder van twee kinderen opeens zelf aankloppen voor een uitkering.’’ Toch begon het snel te kriebelen. ,,Ik kan niet stil zitten en afwachten. Dat past niet bij mij.’’
Exclusieve merken
Ze verlangde opnieuw naar een eigen winkel. Maar kon dat wel? Na het schrijven van een dik businessplan, gesprekken met deskundigen en meerdere overleggen met de bank en de gemeente, kreeg ze het voordeel van de twijfel. Jeannette mocht – met behoud van een uitkering – een zaak beginnen. Via via kon ze het pand van de voormalige dumpshop huren. Een karakteristiek, monumentaal hoekpand, aan de rand van het winkelhart. Dat is nu twee jaar geleden. Het liep meteen goed. ,,Er gebeuren mooie dingen in ons straatje. We werken heel hecht samen. Ik houd van die verbinding. We zetten bij elkaar de spullen binnen en buiten, eten op vrijdag vaak samen, vieren met elkaar jubilea. Met Chez Laura heb ik het leegstaande winkelpand naast ons tijdelijk gevuld.’’
Geluk ervaren
Dit is haar bijzondere weg om uit de bijstand te komen. Oude schulden zijn inmiddels vereffend. Steeds meer klanten weten Blije Meisjes te vinden. Ook voor cappuccino, thee, zelfgemaakte rauwe chocola en haverkoekjes. Want die serveert ze ook. Ze heeft de wind in de rug. Terwijl er privé best weleens iets tegenzit. ,,Het is een keuze: ik laat die negatieve energie niet toe en probeer heel bewust te genieten van kleine dingen. Liefde geven, geluk ervaren. Je kan elkaar zoveel bieden. Ook nu, in deze crisistijd. Je moet er alleen wel voor open staan. Op moeilijke momenten kreeg ik opeens lampen en etalagepoppen aangeboden. Maar ik help ook weer anderen. Dat gaat twee kanten op, snap je?’’
Eigen kledinglabel
De volgende stap? Ze heeft een sfeervolle gewelvenkelder onder de winkel. Daar wil ze schoenen en meubels uitstallen. Eveneens retro en vintage. Ook het aandeel herenkleding groeit. Want steeds meer mannen houden van hip en hergebruik, merkt ze. En daarna? Jeannette droomt van meer Blije Meisjes-vestigingen. Franchise winkels voor duurzame tweedehands kleding in andere steden. Ze heeft indertijd een universeel logo met bloemetjes gekozen, dat zich daar prima voor leent. Het fleurige logo staat ook afgebeeld op de nieuwe labels die ze liet maken. Hennie naait die er keurig in. ,,Het staat voor verantwoord, duurzaam en authentiek. Het nieuwe nieuw, zeg maar…’’
Intuïtief
In deze crisistijd zijn nieuwe wegen mogelijk. Kiezen voor hergebruik, genoegen nemen met minder, creatief zijn: er kan veel meer, weet Jeannette. ,,Ik haal die kleding overal vandaan. Allemaal al gedragen. Soms tientallen jaren oud. Zo prachtig. Ik koop heel intuïtief in. Kleur, stof, vorm: één blik en ik weet genoeg. Het is een specifieke smaak waar een speciaal publiek op afkomt. Het zijn niet per se lage prijzen. Het is een eerlijke prijs, zeg ik altijd.’’
Liefde
En haar lijfspreuk? Ze laat haar pols zien: het bloemenlogo is ook haar tattoo. ,,De bloemetjes symboliseren liefde voor jezelf, voor elkaar en voor de aarde. Ik geloof heel sterk in wat John Lennon zong in het lied Imagine. Durven dromen. Idealisme als het nieuwe realisme. Ik zeg vaak: alles is te koop, behalve licht en liefde. Die twee krijg je. En dat besef hoort helemaal bij mijn winkel.’’